دولت نهم و دهم نقطه اوج خفقان صنفی بود/کارنامه مسئولان دیروز تطهیر نمی‌شود
تاریخ انتشار: ۷ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۸۳۵۰۷۲
به گزارش خبرنگار ایلنا، حسن صادقی (رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری) گفت: طبق قانون اساسی، برگزاری تجمع بدون حمل سلاح حقی است قانونی که خودی و غیرخودی نمی‌شناسد. اما کسانی که امروز مدعی دفاع از حقوق مردم هستند، کارنامه درخشانی در دفاع از حقوق شهروندی ندارند.
رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری افزود: نمی‌توان منکر شد که در دوران هشت ساله دولت‌های نهم و دهم، اختناق و سرکوب آزادی‌های اجتماعی به اوج خود رسید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
صادقی افزود: اینکه مسئولان دیروز با چه انگیزه خود را سردمدار مطالبات بر زمین مانده مردم معرفی می‌کنند، پرسشی است که گذشت زمان پاسخ آن را خواهد داد. در دولت‌های نهم و دهم هیچگاه با درخواست‌های کارگران حتی برای برگزاری اجتماعات صنفی روز اول ماه مه نیز موافقت نشد و کارگران ناچار بودند مراسم نمادین خود را به دور از چشم مردم و در پشت حصار سالن‌های سرپوشیده ورزشی برگزار کنند.
وی ادامه داد: شاید مسئولان دیروز اکنون گرفتار عذاب وجدان شده‌اند که در تلاشند به زعم خود با انتقاد از وضع موجود برای جبران اقدامات گذشته اقدام کنند. آنها حتما به یاد دارند که با عینک بدبینی چگونه جامعه را به حلقه خودی و غیرخودی تقسیم کردند و باعث شدند حتی انتخابات یک تشکل صنفی درون کارگاهی نیز از مهندسی شدن مصون نماند. در بُعد کلان هم تشکل‌های عالی صنفی کارگری و حتی کارفرمایی به بهانه‌های واهی منحل شدند.
این فعال کارگری افزود: درست است که هنوز برای فعالان کارگری، عدالت اجتماعی حلقه مفقوده تلقی می‌شود؛ اما کافی است مدعیان کلاه خود را قاضی کنند تا معلوم شود در چه زمانی خفقان و سرکوب بیشتر بوده است.
صادقی گفت: برای مسئولانی که تا دیروز عادت داشتند به کوچکترین مطالبه اجتماعی با مشت آهنین پاسخ دهند، انتقاد از وضع موجود فقط فرار یک شکست خورده به‌سوی جلوست که نمی‌تواند به تطهیر گذشته منجر شود.
منبع: ایلنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۸۳۵۰۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دولت رئیسی روز به روز به مشکلات کارگران اضافه کرد
آفتاب‌‌نیوز :
ناصر چمنی، رئیس سابق کانون انجمن صنفی کارگران ایران، درباره عمده مطالبان کارگران ایران در سال ۱۴۰۳ به سایت انتخاب گفت: عمده‌ترین مطالبات جامعه‌ی کارگری از دهه هفتاد شروع شد؛ وقتی که دادنامه ۱۷۹ از طریق دیوان عدالت اداری آمد و عنوان شد که در کار‌های مستمر، کارفرما می‌تواند قرارداد موقت ببندد و شروع مشکلات کارگری آغاز شد. هیچ دولتی برای حل این مسأله گام برنداشت و شاهد این هستیم که بیش از ۹۷ درصد جامعه‌ی کارگری با قرارداد‌های موقت و سفید امضا و یا قرارداد‌های ۲ ماهه و ۳ ماهه کار می‌کنند که بزرگترین دغدغه جامعه‌ی کارگر همین مسأله عدم امنیت است. امنیت خود به خود آرامش بخش است، اما اگر نباشد، از نظر روانی برای نیروی کار خیلی اثرات بدی دارد. از اواسط دهه هشتاد با روی کار آمدن احمدی نژاد و بحث هدفمندی یارانه‌ها که آن زمان هم کارگران مخالف آن بودند، باعث شد تورم شدیدی شکل بگیرد و دستمزد کارگران را هم در آن سال ۱۰ درصد مصوب کردند. این اتفاقات باعث شد معیشت کارگر، بعد از امنیت شغلی از دست برود.
او افزود: متأسفانه دولت‌های بعد از احمدی نژاد هم در بحث معیشت کار خاصی نکردند. بحث امنیت و ایمنی شغلی هم برای کارگران یک دغدغه است. ما نسبت به استاندارد‌های جهانی وضعیت خوبی در حوادث کار نداریم. جامعه‌ی کارگری یعنی ۵۰ درصد جمعیت کشور؛ با اتفاقی که در بحث دستمزد افتاد، جامعه‌ی کارگری فهمید که دولت علاقه‌ای به حقوق کارگران ندارد. کارگران ۱۴ هزار شهید دادند، اما تنها جامعه‌ای که نادیده گرفته شده، جامعه‌ی کارگری است.
وی در ادامه در رابطه با مشکلات ایجاد شده برای کارگران در دولت رئیسی بیان کرد: دولت رئیسی هم نه تنها مشکلی را حل نکرد، بلکه روز به روز به مشکلات جامعه‌ی کارگری اضافه کرد. در دو سال گذشته افزایش دستمزد‌های کمتر از تورم تصویب شد و سال ۲۷ درصد و امسال ۳۵ درصد، بدون امضای نماینده کارگران اجرایی شد. امسال که مصوبه‌ی مزد را بدون امضا نماینده کارگران ابلاغ کردند، یک ضربه‌ی خیلی بزرگ به جامعه‌ی کارگری بود. تشکل‌های کارگری و نمایندگان آنها را نادیده گرفتند و بدون در نظر داشتن نظر مثبت کارگران، هر کاری دلشان خواست کردند. درصد نادیده گرفته شدن کارگران، در دولت رئیسی بیشتر از تمام دولت‌ها بوده است.
چمنی درباره لزوم گفتگو با جامعه‌ی کارگری از سوی دولت گفت: شعار امسال به مشارکت مردم اشاره می‌کند؛ وقتی جامعه‌ی کارگری را به نان شب محتاج می‌کنیم، نباید انتظار داشته باشیم که مشارکت خیلی بالایی داشته باشند و رشد اقتصادی به دست بیاوریم. به نظر من هنوز هم دیر نشده است، اگر دولت می‌خواهد کاری بکند، باید اول حرف‌های جامعه کارگری را بشنود و شرایطی که امسال برای دستمزد به وجود آوردند را اصلاح کنند. باید دل جامعه‌ی کارگری به کار کردن گرم شود تا تمام نیروی جوان ما وارد شغل‌های کاذب نشوند.
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند